Aστράψαν και βροντήσανε
της Κύπρου τα ουράνια,
οι σκλάβοι με ψυχή βαριά
πήγαν να βρουν την λευτεριά
στ’ απάτητα Ζουμάνια.
Εμπρός τρανή παλικαριά,
ή θάνατος ή λευτεριά.
Με του Μακάριου το Σταυρό,
του Διγενή τουφέκι
θα ξανακάνουν μέρα εκεί
την Κύπρο την Ελληνική
περήφανη να στέκει.
Εμπρός τρανή παλικαριά,
ή θάνατος ή λευτεριά.
Μη κλαίτε τον Καραολή,
το τέκνο Δημητρίου
ποτήσαν με αίμα της καρδιάς
το δέντρο της ελευτεριάς
μα και του μαρτυρίου.
Εμπρός τρανή παλικαριά,
ή θάνατος ή λευτεριά.