Μαθαίνω δίπλα σε σοφούς που λέν’ ξέρουν το σωστό
κανόνες στη ζωή μου με της μόδας το ρυθμό
υπάρχουν κάποιες ώρες που περνάνε στα κρυφά
ώρες που τινάζω από πάνω μου τα πάντα.
Και σ’ αγαπώ χωρίς κανόνες
σε λατρεύω χωρίς φραγμούς
δεν ξεχωρίζω την αρχή απ’ το τέρμα
όλα μου φαίνονται ψέμα.
Βαδίζω πλάι σε σοφούς που λέν’ ξέρουν τη ζωή
ο δρόμος πάντα άδειος νιώθω σαν να έχω χαθεί
σε τούτη την κλωστή ακροβατώ και είμαι μόνος
η σκέψη σου φωτιά, η απάντησή μας φόβος.
Και σ’ αγαπώ χωρίς κανόνες
σε λατρεύω χωρίς φραγμούς
δεν ξεχωρίζω την αρχή απ’ το τέρμα
όλα μου φαίνονται ψέμα.