Κρίμα τέτοιο παλληκάρι
που ο χάρος γυρεύει να το πάρει
τέτοια λεβεντιά
και την πόρτα την πόρτα του χτυπάει μέσα στη νυχτιά
Έχει νιάτα που τρελαίνουν
και οι γυναίκες για χάρη του πεθαίνουν
κι όμως ξεψυχά
και η μάνα η μάνα του πιο πέρα κλαίει στη γωνιά
Και μιας μάγισσας η κόρη
χαμογελάει στο χάρο με το ζόρι
λέει σαν τρελή
χάρε πάρε πάρε με και μένα να `μαστε μαζί