Τα μάγουλα ρουφήχτηκαν απ’ το πολύ σικλέτι
Με βλέπουν και στενάζουνε αγάδες και δοβλέτι
Με βλέπουν και στενάζουνε αγάδες και δοβλέτι
Τριγύρω μου οι άνθρωποι τραβούν τον ίσιο δρόμο
Μα εμένα ο Μυστήριος με άγγιξε στον ώμο
Μα εμένα ο Μυστήριος με άγγιξε στον ώμο
Και βλέπω να χασκογελα
Λουλουδιασμένη η φύση
Μα η Σφίγγα μου ακόμ’ αργεί
Το αίνιγμα να λύσει
Οι φίλοι γίνανε εχθροί, κανένα δε ζυγιάζω
Το κρίμα μου με έκανε μονάχος να τη βγάζω
Το κρίμα μου με έκανε μονάχος να τη βγάζω
Κι αν βρίζω και βαρυγκομώ κι όλους τους ξεμπροστιάζω
Είναι γιατί ο Μυστήριος με κάνει ν’ αλαλάζω
Είναι γιατί ο Μυστήριος με κάνει ν’ αλαλάζω