Ήθελα να σ’ αντάμωνα, να σου ‘λεγα καμπόσα
Κι αν δε σου γύριζα το νου,
ας μου ‘κοβαν τη γλώσσα
Μες στα Γιάννενα μια μπαξεβάναινα
Έβγα λουλούδι ‘πό τη γης
και ρόδο ‘πό τ’ αγκάθι
Έβγα και συ μελαχρινή,
που μ’ έβανες στα πάθη
Μες στα Γιάννενα μια μπαξεβάναινα
Σαράντα βρύσες με νερό κι εξήντα πηγάδια
Δε μου τη σβήνουν τη φωτιά,
Που ‘χω στα φυλλοκάρδια
Μες στα Γιάννενα μια μπαξεβάναινα