Είσαι δρόμος χωρίς γυρισμό
και δεν ξέρω το που θα βρεθώ
έχω πάψει καιρό ν’αντιδρώ
ένας άνθρωπος δίχως εγώ.
Κατά βάθος
είσαι λάθος που πονάει στη ψυχή
μια πληγή που παραμένει ανοιχτή
κατά βάθος σε αγάπησα πολύ
κι αυτό αρκεί.
Δυστυχώς δεν μπορώ μακριά
νιώθω χάλια πολύ μοναξιά
το σχοινί που κοντά μας κρατά
ένας κόμπος δεμένος σφιχτά.