Νόμιζα πως ήσουν κάτι το ιδανικό,
άλλον έκρυβες μες το ντουλάπι αγαπητικό,
έβγαλα εξάσφαιρο πιστόλι έως ότου ως,
έπεσα νεκρός στο περιβόλι, Ο ηλίθιος
Τώρα είμαι πουλί του παραδείσου
στα κλαδάκια του ουρανού,
Τώρα άντε πήγαινε χτενίσου
στον καθρέφτη τ’ αλλουνού...
Έλεγες πως ήσουν κάποια και το δήλωνες
αλλά ήσουνα μια κάμπια απ’ τις κίτρινες,
Έλεγα και εγώ πως ήσουν κάποια έως ότου ως,
πήγα κι αυτοκτόνησα με χάπια, Ο ηλίθιος
Τώρα είμαι πουλί του παραδείσου
στα κλαδάκια του ουρανού,
Τώρα άντε πήγαινε χτενίσου
στον καθρέφτη τ’ αλλουνού...