Ξεσπάει μπόρα δυνατή
κι ένας αλήτης μόνος
μες στα βαθιά μεσάνυχτα
τραβάει σκυφτός το δρόμο.
Είχε κι αυτός κάποια στοργή
είχε μανούλας χάδι,
μα τώρα όλα τα 'χασε
και ζει μες στο σκοτάδι.
Τη νύχτα αυτή τη σκοτεινή
που ο βοριάς μουγκρίζει
μια αστραπή μες στη βροχή
το δρόμο του φωτίζει.
Είχε κι αυτός κάποια στοργή
είχε μανούλας χάδι,
μα τώρα όλα τα 'χασε
και ζει μες στο σκοτάδι.
Ένα κουρέλι της ζωής
χωρίς στοργή και σπίτι
ακούγεται μες στη βροχή
το κλάμα του αλήτη.
Είχε κι αυτός κάποια στοργή
είχε μανούλας χάδι
μα τώρα όλα τα 'χασε
και ζει μες στο σκοτάδι.