Βαθιά η ψυχή μου σ’ αγάπησε
μια νύχτα με ταχύτητα φωτός
το σώμα σου της λήθης ο λωτός
χωρίς πατρίδα μ’ άφησε
Αιώνες με τη μνήμη σου περάσανε
κι οι σύντροφοι δεν είναι πια εδώ
ταξίδια και Ιθάκες πια δε νοσταλγώ
μόνο τα μάτια σου ποθώ που με ξεχάσανε
Και μένω της αγάπης σου φρουρός
πιστός και ήλιος άδυτος
στον κόσμο σου ορίζοντας θολός
αχαρτογράφητος
Με της καρδιάς μου μπαίνω την παλίρροια
στ’ άγρια κύματα που φτιάχνει ο καπνός
με μια σχεδία κι ένα αστέρι ναυαγός
στου έρωτα τα άχραντα μυστήρια