Λαμπρό αστέρι μοναχό
φεγγαρογέννητο μικρό
έτσι μονάχο ντροπαλό
σε βλέπω κόβομαι στα δυο
Πάνω στο χιόνι καίγομαι
και στη βροχή στεγνώνω
τα χείλη σου, τα μάτια σου
τα σκέφτομαι και λιώνω
Σαν γιασεμί μες στη βροχή
μια συννεφούλα ντροπαλή
κλείνεις τα ματοτσίνορα
πεισμώνεις δίχως σύνορα
Πάνω στο χιόνι καίγομαι
και στη βροχή στεγνώνω
τα χείλη σου, τα μάτια σου
τα σκέφτομαι και λιώνω