Εσύ είσαι ο πόνος και η χαρά,
το γέλιο και το δάκρυ.
Τη μια στα σύννεφα εσύ με πας,
την άλλη στου γκρεμού την άκρη.
Κι εγώ ανίκανα κοιτώ
με τόσα που περνάω.
Δεν ξέρω καν αν σε μισώ,
δεν ξέρω καν αν σ’ αγαπάω.
Τα `χω χαμένα, τα `χω χαμένα,
κι αυτό συμβαίνει μόνο με σένα.
Εσύ είσαι ο ήλιος και η βροχή,
το φως και το σκοτάδι.
Μια στον παράδεισο εσύ με πας,
μετά στην κόλαση και πάλι...