Κάθομαι εδώ και σε θυμάμαι
βλέπω ν’ αλλάζει ο καιρός
κι έχω αρχίσει να φοβάμαι
δεν είμαι βράχος, ούτε θεός
και σε θυμάμαι...
Πέρασε κάποια και φορούσε τ’ άρωμά σου
μεσ’ τη ζαλάδα και τα φωτα της γιορτής
δεν ήσουνα εκεί, μα ήμουνα κοντά σου
κι ας μην μπορούσες να με δεις
Σ’ έχω τατουάζ μεσ’ την καρδιά μου
κι έρχεσαι τις νύχτες στα κρυφά
με της νοσταλγίας το λεπίδι
κόβεις τη ζωή μου ξαφνικά
και σε θυμάμαι...
Πέρασε κάποια και φορούσε τ’ άρωμά σου
μεσ’ τη ζαλάδα και τα ’φωτα της γιορτής
δεν ήσουνα εκεί, μα ήμουνα κοντά σου
κι ας μην μπορούσες να με δεις