Στα μισά του δρόμου θα χαθείς
μόνος που πας
Γύρνα εκεί που αγαπάς μην κρυφτείς
τέτοια λύπη δεν της άξιζε
Καν’ την καλά
κι όσα θέλει πιο πολλά να της πεις
Μέσα στα χέρια σου μόνο μπορεί
έτσι ο έρωτας να την τιμωρεί
Μέσα στα μάτια σου μόνο κυλά
η σκιά σου πάντα θα της μιλά
Καίει η άσφαλτος στο φεύγα σου
κόντρα μην της πας
Τα συντρίμμια της καρδιάς της κρατάς
Γίνε στέγη για το δάκρυ της όπως και εχτές
γίνε αδύναμος ξανά κι ας μη θες