Τι αξία έχει το διαμάντι, όταν είναι κάρβουνο η ψυχή
Μέσα από την κόλαση του Δάντη, της φυγής η πόρτα είναι κλειστή
Συννέφιασαν οι ουρανοί με αρχαίες κραυγές πολέμου
Οι Γιάνκηδες την πέσανε της χερσονήσου του Αίμου
Της μοίρας ήτανε γραφτό μια νύχτα να κατέλθ’
Στα κρύα βουνά του Κόσοβου, το αεροπλάνο στελθ
Τι αξία να `χει το μετάξι, όταν κουρελιάσει το μυαλό
Τώρα η παγκόσμια νέα τάξη, κάνει πλιάτσ’ κο στο Θερμαϊκό
Μ’ έβαλες ξανά στη ναφθαλίνη, γκιόσα, πεισματάρα, σαν λεπρό
Τώρα που ανάβει το γιαγκίνι, άκου το δικό μου ευχαριστώ