Στα μέρη της Αντίκυρας σε τόπο μυστικό
φυτρώνει χόρτο δίχρωμο βοτάνι μαγικό
γι αυτούς που καίει μια φωτιά
κι είν’ το μυαλό τους ξενιτιά.
Ολόμαυρες οι ρίζες του και τ’ άνθη του λευκά
δάκρυα κυλούν στις φλέβες του παρηγορητικά
γι αυτούς που τρέμει και λαλεί
μαύρο στα μάτια τους πουλί.
Άλλοι το λέν’ Ελλέβορο, το γράφουν τα χαρτιά
κι άλλοι της τρέλας βάλσαμο και του μυαλού γητειά
κι όσοι έχουν τον καημό αδερφό
κρατάνε τ’ όνομα κρυφό.