Κοιτάζω από το παράθυρο μου
και βλέπω κόσμο εκεί στη στάση,
κάθε πρωί το ίδιο άγχος
το λεωφορείο να προφτάσει.
Μα απολαμβάνω τον καφέ μου
για μένα όλα είναι εντάξει,
δεν έχω λόξα ν’ αποκτήσω
λεφτά και βίντεο κι αμάξι.
Εγώ γεννήθηκα για ξάπλες,
για διακοπές, για έρωτα
κι άσε τους άλλους να δουλεύουν
για αφεντικά ξενέρωτα.
Το ‘πανε χθες και στις ειδήσεις
αυτός ο χρόνος αν δε βγει,
κανένας δεν θα πάρει αυξήσεις
γιατί έπεσε η παραγωγή.
Εγώ όμως έχω βγει απ’ την πρίζα
κι έχω μπλοκάρει τα κλειδιά,
το ‘χω δηλώσει και στα ίσα
πως δεν με νοιάζουν όλα αυτά.
Εγώ γεννήθηκα για ξάπλες,
για διακοπές, για έρωτα
κι άσε τους άλλους να δουλεύουν
για αφεντικά ξενέρωτα.
Θα βρω στο χάρτη ένα νησάκι
με παραλίες τροπικές,
ν’ απολαμβάνω τον καφέ μου
να ζω στη φύση δίχως στρες.
Να φτιάξω σπίτι με καλάμια
και μια ξαπλώστρα από μπαμπού
κι αυτά που λεν οι τεχνοκράτες
ας πάνε να τα πουν αλλού.
Εγώ γεννήθηκα για ξάπλες,
για διακοπές, για έρωτα
κι άσε τους άλλους να δουλεύουν
για αφεντικά ξενέρωτα.