Με ρωτάς αν σ’ αγαπώ κι αν ποτέ θα κουραστώ
μη μου συννεφιάζεις, με καμιά δε μοιάζεις.
Σε λατρεύω όσο κανείς κι άδικα ανησυχείς
τέτοιες σκέψεις σβήσε, η ζωή μου είσαι.
Αν το σύμπαν εκραγεί κι άλλο δε γυρνάει η γη
δίπλα σου θα μείνω, μόνη δε σ’ αφήνω.
Αν τα’ αστέρια σβήσουν πια κι ήλιος δε θα βγει ξανά
πουθενά δε πάω και στο τραγουδάω.
Πιο ερωτευμένος δεν έχω υπάρξει
ο θεός για μένα μου πε σ’ έχει φτιάξει.
Στα δικά σου θέλω να 'μαι πάντα εγώ
το σπουδαιότερο, ζήσε τ’ όνειρο.
Είσαι εσύ για μένα κέντρο όλου του κόσμου
μες στα δυο σου μάτια ο παράδεισος μου.
Στα δικά σου θέλω να 'μαι πάντα εγώ
το σπουδαιότερο, ζήσε τ’ όνειρο.
Σαν γυρνάς απ’ τη δουλειά θα χω μια ζεστή αγκαλιά
θα 'μαι 'γω το τέρμα στα συνηθισμένα
Ένα τρυφερό φιλί κι ένα μου 'λειψες πολύ
την κιθάρα παίρνω κι αφιερωμένο.
Πιο ερωτευμένος δεν έχω υπάρξει
ο θεός για μένα μου πε σ’ έχει φτιάξει.
Στα δικά σου θέλω να 'μαι πάντα εγώ
το σπουδαιότερο, ζήσε τ’ όνειρο.
Είσαι εσύ για μένα κέντρο όλου του κόσμου
μες στα δυο σου μάτια ο παράδεισος μου.
Στα δικά σου θέλω να 'μαι πάντα εγώ
το σπουδαιότερο, ζήσε τ’ όνειρο.