Τώρα που μπήκες στο μυαλό μου
ίσως να γίνεις φάρμακο μου,
ίσως μπορέσω να γλιτώσω
τον εαυτό μου να τον σώσω.
Οι φίλοι όλοι κι οι γνωστοί μου
κάναν κομμάτια την ψυχή μου,
φτιάχνω ένα ποτό και πίνω
χρειάζομαι κι ένα κινίνο.
Τώρα που ζεις μες στη ζωή μου
τι έγινε στην άφιξη μου,
τα κόλπα τέλειωσαν και πάνε
και δεν με νοιάζει που τραβάνε.
Εσένα π' αγαπάω τόσο
συγχώρα με αν σε πληγώσω,
είμαι λιγάκι αφηρημένος
μα κατά βάθος πονεμένος.
Τα χρόνια μοιάζουν με τρενάκια
τσίγκινα που ‘χαμε παιδάκια,
αλλάζουν χρώμα τα μαλλιά μου
και λιγοστεύει η μιλιά μου.
Άσε τις σκέψεις τώρα Χρήστο
φύγε απ’ το μαγαζί και κλείσ’ το
μαύρη κυρία μας τραγουδάει
με τις πενιές της σε μεθάει.
Τώρα που ζεις μες στη ζωή μου
τι έγινε στην άφιξη μου,
τα κόλπα τέλειωσαν και πάνε
και δεν με νοιάζει που τραβάνε.
Εσένα π' αγαπάω τόσο
συγχώρα με αν σε πληγώσω,
είμαι λιγάκι αφηρημένος
μα κατά βάθος πονεμένος.