Έξη και τέταρτο, δεν έφυγες ακόμα,
μες στο ποτήρι ταξιδεύεις κι είσαι λιώμα,
άφησε άλλες αγκαλιές και στην καρδιά σου πυρκαγιές
ασ’ την να φύγει, πάψε φίλε πια να κλαις.
Να φύγει η αφιλότιμη, να φύγει,
είναι στημένο της καρδιάς της το παιχνίδι
και μια θηλιά, ο έρωτάς της, που σε πνίγει,
να φύγει η αφιλότιμη, να φύγει.
Έξη και τέταρτο, σε λίγο πια χαράζει,
έξω γιορτάζει η ζωή και σε φωνάζει,
να βρεις καινούργιους ουρανούς, αγάπες που δε βάζει ο νους
και να ξοφλήσεις τους παλιούς λογαριασμούς.
Να φύγει η αφιλότιμη, να φύγει,
είναι στημένο της καρδιάς της το παιχνίδι
και μια θηλιά, ο έρωτάς της, που σε πνίγει,
να φύγει η αφιλότιμη, να φύγει.