Ας δώσει η Μούσα την ευχή της
Να ξετυλίξουμε μαζί
Της ιστορίας την κλωστή
Μέχρι να βρούμε την αρχή της
Ήτανε κάποτε δυο αδέρφια
Που τα κυνήγησαν πολύ
Της Τύχης οι σκληροί τροχοί
Και του Κακού τα μαύρα κέφια
Τα δυο παιδιά θα `χαν πεθάνει
Γιατί είχαν μάγισσα μητριά
Μα οι Θεοί είχαν γι’ αυτά
Αλλιώς τη μοίρα τους υφάνει
Θα το `χετε μαντέψει
θα ξέρετε για ποιους σας μιλώ
Ο Φρίξος και η Έλλη είναι εδώ
Απ’ του ουρανού τη μέση τσέπη
Λίγο πριν γίνει το κακό
Κριάρι φτάνει ιερό
Φτερά χρυσά, χρυσή κι η χαίτη
Τα δυο παιδιά παίρνει στην πλάτη
Πετούν κι οι τρεις στον ουρανό
Σ’ ένα ταξίδι μαγικό
Πάνω απ’ της θάλασσας τα πλάτη
Θα το `χετε μαντέψει
θα ξέρετε για ποιους σας μιλώ
Ο Φρίξος και η Έλλη είναι εδώ
Διασχίζουν έτσι το Αιγαίο
Κι έχουνε πάρει εντολή
Να μην κοιτάξουν προς τη γη
Πριν φτάσουν σ’ έναν τόπο νέο
Μα η Έλλη μέσα στη χαρά της
Ξεχνιέται κάτω και κοιτά
Πέφτει στα μαύρα τα νερά
Κι ο Πόντος παίρνει το όνομά της
Θα το `χετε μαντέψει
θα ξέρετε για ποιους σας μιλώ
μονάχος πια ο Φρίξος είναι εδώ.