Μαύρος ουρανός και καπνός
αστράφτει και φοβάμαι
έλα μικρέ μου άρχοντα
σε άλλη γη να πάμε
είχα μια αγκαλιά μια φωλιά
κρεβάτι κι ένα σπίτι
που να 'σαι τώρα έρημο
παντέρημο σπουργίτι
πάνω στο νερό περπατώ
στα κύματα πλαγιάζω
κι αν με φωνάξει η μάνα μου
την άμμο αγκαλιάζω
κόσμε πώς μπορείς
πες μου να χαρείς
τόσο άδικο
κι εσύ ν’ αδιαφορείς
κόσμε πώς μπορείς
πες μου να χαρείς
τόσο θάνατο
και πώς το συγχωρείς