Έχεις επάνω σου σημάδια που δε σβήνουν
αμαρτίες κι ενοχές όλο σε πνίγουν.
Μ’ αυτά τα ένοχα τα μάτια τα θλιμμένα
έρχεσαι τώρα και μιλάς μετανιωμένα.
Και μου μιλάς, και μου μιλάς.
Τι να μου πεις, τι να μου πεις.
Και μου μιλάς και μου ζητάς τα ίδια λόγια να σου πω
ίδια πάλι ιστορία
σε συγχωρώ, σε συγχωρώ, σε συγχωρώ.
Και μου μιλάς και μου ζητάς τα ίδια λόγια να σου πω
ίδια πάλι ιστορία
σε αγαπώ, σε αγαπώ, σε αγαπώ.
Τώρα τα ίχνη τα χαμένα μου γυρεύεις
κι απ’ το χώμα κάποιο δάκρυ μου μαζεύεις
Τώρα που έμεινες πιο μόνη κι από μόνη
να ξαναρχίσουμε ζητάς μ’ ένα συγγνώμη.
Και μου μιλάς, και μου μιλάς.
Τι να μου πεις, τι να μου πεις
Και μου μιλάς και μου ζητάς τα ίδια λόγια να σου πω
ίδια πάλι ιστορία
σε συγχωρώ, σε συγχωρώ, σε συγχωρώ.
Και μου μιλάς και μου ζητάς τα ίδια λόγια να σου πω
ίδια πάλι ιστορία
σε αγαπώ, σε αγαπώ, σε αγαπώ.