Θα χαθώ ένα βράδυ και κανείς δε θα ξέρει που πάω
δεν μπορώ στο σκοτάδι δίχως ένα σου χάδι πονάω.
Πάντα εσένα θυμάμαι και στο άδειο το σπίτι φοβάμαι
με τη σκέψη σου πάντα ξυπνάω και κοιμάμαι.
Τους δρόμους που σε πήρανε μου δείχνει το φεγγάρι
και ψάχνω μες στη νύχτα να σε βρω.
Τα όνειρα που μείναμε στο άδειο μαξιλάρι
μόνος να τα βλέπω δεν μπορώ
μόνος να τα βλέπω δεν μπορώ.
Θα χαθώ ένα βράδυ σαν σκιά στο σκοτάδι θα φύγω
ένα ψέμα στους φίλους θα πω, πως θα λείψω για λίγο.
Δεν υπάρχει για μένα ζωή δίχως την αγκαλιά σου
η ανάσα μου ήταν και θα `ναι τα φιλιά σου.