Ήσουν και απόψε κάπως
και δεν ξέρω το γιατί
πές μου που με βρήκες λάθος
να μην επαναληφθεί
σκόπιμα ποτέ για σένα
τίποτα δεν κάνω εγώ
κι απορώ πως το μυαλό σου
πάντα πάει στο κακό
Για τίποτα
για τίποτα στον κόσμο δε σ’ αφήνω
στ’ ορκίζομαι το λόγο μου σου δίνω
για σένα θ’ αναπνέω και θα ζω
για τίποτα
για τίποτα εσένα δεν αλλάζω
στα μάτια μια ζωή θα σε κοιτάζω
εγώ χωρίς εσένα δεν μπορώ
Όπως πρίν δε μ άγκαλιάζεις
είσαι μελαγχολική
με κοιτάς κι αναστενάζεις
και δεν ξέρω το γιατί.