Πάλι ξημέρωμα γυρνάς
τα ίδια λες και πάλι,
στα μάτια πια δεν με κοιτάς
και σκύβεις το κεφάλι.
Να τα μαζεύεις, να τα μαζεύεις
δεν έχεις μέσα σου Θεό για να πιστεύεις
Ούτε με νοιάζει που θα πας
κι ας λες πως μ' αγαπάς και με λατρεύεις.
Δεν φταίει μόνο η στιγμή
μα κάτι παραπάνω
εσύ μου δίνεις αφορμή
να κάνω αυτό που κάνω.
Να τα μαζεύεις, να τα μαζεύεις
δεν έχεις μέσα σου Θεό για να πιστεύεις
Ούτε με νοιάζει που θα πας
κι ας λες πως μ' αγαπάς και με λατρεύεις.