Günün ilk ışıkları
Pencereden girince
Gün doğmadan neler doğar
Derdin hep üzülünce
Otur yine sandalyene
Konuş bana konuş dede
İnsanları anlat
Yarım kalan son sohbette
Saatlerce konuşurdun
Gülümseyen gözlerle
Yıllar gücünü alamamış
Esas gücün kalbinde
Konuş bana konuş dede
Kıbrıs''ın nerede
Anlat bana anlat dede
Bu gidiş nereye
Nereye, nereye, nereye, nereye böyle