Bak saatler geçti yine
Sakın geç kalma evine
Bir tel saçın takılmasın
Kokum sinmesin üstüne
Ben herkesten sakladığın
Yasak zevkleri tattığın
O adını taşıyan kadın
Senin karın
Seni suçlu bulsa bile
Bazen kır bazen çiçekle
Gönlünü alırsın yine
İnandırırsın sevgine
Huylarına alışmışsın
Bunca yıl yapamışssın
Kopamazsın bağlanmışsın
Ne de olsa karın
Ben senin tüm arzuların
Özleyince aradığın
Kollarında yaşadığın
Kalbindeki gizli aşkın
O senin kader ortağın
Her derdine katlandığın
Hoşgördüğün inandığın
Karın
Çaldığım aşktan utandım
Yetmiyor artık anladım
Sevgini paylaşamadım
Nerde hayat arkadaşın
Dinlensin başım omuzunda
Yürüyelim aynı yolda
Yalnız benim olsun yeter
Bana
Bitmeyen azaptan başka
Ne kattın ki hayatıma
Ben olmak istemez miydim
Ana çocuklarına
Sonunda yalnız kalacaksam
Böyle uzaktan bakacaksam
Vazgeçelim aşkımızdan
Ben seni ona bıraksam
Unutsam ...