Σαν αινίγματα μου ρίχνεις τα λογάκια σου
Σαν φτερούγες που χτυπάνε τα χεράκια σου
Ίσιοι στα λυτά μαλλιά σου και στα γόνατα
Γέλια στ’ αργυρό μπαλκόνι και καμώματα.
Πάρε με να πάμε πέρα. Όχι άσε με.
Μούδωσε σπρωξιά η μέρα. Έλα πιάσε με
Μια βροχή, βροχούλα πέφτει στα κυκλάμινα
Θάπεφτα στην αγκαλιά σου. Τι δε θάδινα !
Τα λουλούδια με ρωτάνε γιατί χάθηκες
Ήσουνα δροσιά του Μάη μα δε στάθηκες
Τα πουλάκια σταματάνε μπρος στη πόρτα σου
Και σου κλέβουνε το άλφα και το γιώτα σου.