Όπως πάει ο καιρός κι εσύ έτσι αλλάζεις
στη λιακάδα γελάς κι αγάπη μου τάζεις.
Μα σαν μπόρα ξεχνάς και κάτι σε πιάνει
φτάνει πια ως εδώ μ’ έχεις τρελάνει.
Από τη μια γελάς λες ότι μ’ αγαπάς
κι όμορφα φέρεσαι.
Κι από την άλλη κλαις και ψέματα μου λες
δεν υποφέρεσαι.
Όταν δεις να πονώ φιλιά με γεμίζεις
και σαν να ‘σαι παιδί μαζί μου δακρύζεις.
Μα την άλλη στιγμή μ’ έχεις ξεχάσει
φτάνει πια ως εδώ μ’ έχεις κουράσει.
Από τη μια γελάς λες ότι μ’ αγαπάς
κι όμορφα φέρεσαι.
Κι από την άλλη κλαις και ψέματα μου λες
δεν υποφέρεσαι.