Θολά νερά έχει ο δρόμος
που περπατάς πια μοναχή.
Θολά νερά στα βήματα σου
και στα φτερά σου η σιωπή.
Θολά νερά για διψασμένους,
για προδομένους μη μιλάς.
Εσύ γεννήθης να σκοτώνεις
εσύ γεννήθης να πονάς.
Θολά νερά στα βλέφαρα σου
τα δάκρυα σου θολά νερά.
που ζωγραφίζουνε κυλώντας
στο βλέμμα σου τη συμφορά.
Θολά νερά για διψασμένους,
για προδομένους μη μιλάς.
Εσύ γεννήθης να σκοτώνεις
εσύ γεννήθης να πονάς.