Sus şimdi
Bana kal deme
Yollar sanki kırmızı
Bir nehir gibi önümde
Dur şimdi
Bana dokunma
Ellerin soğuk bir demir
Nefesinse kayıp bir şehir
Ağlamak isteyen
Geceden ürker
Kalbi kırık dökük
Bir çocuk gibi önümde
Kanatmak isteyen
Kendini benle
Yüzün soluk gri
Bir resim gibi elinde