Έξω απ` το κρυφό μανδράκι
νύχτ` ανοίχτηκα
σε καιρό γραιγολεβάντε
κόντρα ρίχτηκα.
Στης Τουρκόβεργας την ξέρα
θάλασσα κισμέτ
δε θα βγεις πριν βγει ο ήλιος
γράφει το κισμέτ.
Του Αιγαίου ερημίτη
που ξανοίγεσαι
στα σκυλιά της ειμαρμένης
πας και ρίχνεσαι.
Η φουρτούνα που πελάγου
μέρα ημέρωσε
στου Κεχριά τον κάβο βγήκα
σαν ξημέρωσε.
Κι αν της νύχτας το σινάφι
με λοξοκοιτά
η βραχνή φωνή του ανέμου
σιγοτραγουδά.
Δες το κύμα πώς θεριεύει
στο αγνάντεμα
και τα κρύσταλλα της πέτρας
στο αντάμωμα.
Dieser text wurde 545 mal gelesen.