Μια θάλασσα η ζωή μου θυμωμένη
μια θάλασσα αταξίδευτη πικρή
με ήλιο, με βροχή ανταριασμένη
να κρύβει στο βυθό ένα νησί.
Ανοίγω τώρα τα πανιά
Στα κύματα χορεύω
Δυο γλάροι πιάνουν τα κουπιά
Και γλυκοταξιδεύω.
Του Ποσειδώνα η τρίαινα
τη ρότα μου χαράζει
αλλάζει ρούχο η θάλασσα
το γιορτινό της βάζει.
Χαμένη Ατλαντίδα η ψυχή μου
με μιάν ανάσα βγαίνει στον αφρό
αυτό το καλοκαίρι το σκαρί μου
θα λύσει, θα γλιστρήσει στο νερό.
Ανοίγω τώρα τα πανιά
στα κύματα χορεύω
δυο γλάροι πιάνουν τα κουπιά
και γλυκοταξιδεύω.
Του Ποσειδώνα η τρίαινα
τη ρότα μου χαράζει
αλλάζει ρούχο η θάλασσα
το γιορτινό της βάζει.
Dieser text wurde 509 mal gelesen.