Πέρτικα, πέρτικα, πέρτικαν εμέρωνα
πέρτικαν εμέρωνα, τον Aπρίλη και τον Mά’.
Kι όσον την εμέρωνα, τόσο μου ’γκριαζεν1 κακά.
’Ποθυμώνομαι και γω και πετώ την στο βουνό
στο βουνό το πετρωτό και το πετροχαλατό.
1μου ’γκριαζε: μου γκρίνιαζε
Dieser text wurde 418 mal gelesen.