Κάθε ένα λεπτό που περνά
καίω τα χαρτιά μου ένα ένα
χάνω, μα ποντάρω ξανά
πως θα γυρίσεις σε μένα...
Πέρασα την κόκκινη γραμμή
ξέρω δεν υπάρχει επιστροφή
παίζω με τα φύλα ανοιχτά
και δε μετράω τα χαμένα
γύρισε πίσω σε μένα
ένα λεπτό ό,τι έχω
ένα λεπτό όσο αντέχω
όσο μια ανάσα κρατά
τράβηξέ με από το βυθό να ανέβω
ένα ακόμα λεπτό...
Τελείωσε μου λες βιαστική
δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις
τοίχος που χτυπάω η λογική
λέει πως δε θα γυρίσεις...
Μα άσε μου ένα σύννεφο να χαθώ
από το παράλογο να κρατηθώ
δώσ’ μου ένα ακόμη λεπτό
όχι στον άδειο ουρανό, στο κενό
μη μ’ αφήσεις...
όχι, εκεί μη μ’ αφήσεις
ένα λεπτό