En büyük aşkın bile sonu var
Kaderin önüne geçilmiyor
Doğmadan yazılıyor hikâye hayat önceden seçilmiyor
Bizede yolun çıkmazı göründü
Anılar ortadan ikiye bölündü
Yüreğim hep gururuyla övündü
Burda gidene dur denilmiyor
Bahçesini gülünü perdesini tülünü her şeyini özle aşk yuvamızın
Al her acı gününü yangınını külünü
Taşın kalbinden hemen yarın