Δημήτρης Ζερβουδάκης - Νίκος, Σταύρος, Αντώνης Şarkı Sözleri

Γνωρίζω ανθρώπους μοναχούς
μακριά στης γης τα πλάτη
εκεί που με αγαπήσανε
για τα παλιά μου λάθη

Μ’ αυτά με καλοδέχτηκαν
χωρίς βαθιές αιτίες
τα λάθη μου εξήγησα,
δεν είναι αμαρτίες

Αφού με παρηγόρησαν
γλυκά και με φιλήσαν
με ‘κάτσαν στο τραπέζι τους
ξανά και με τιμήσαν

Με κέρασαν γλυκό κρασί
τους φόβους μου τους κρύψαν
Στα μυστικά μου ερείπια
ταξίδι ξεκινήσαν
 
Έμαθα πως το στοίχημα
είναι με τον εαυτό μου
πως είναι πάντα πιο βαθύ
το νόημα του κόσμου

Κι άρχισα κι άναβα φωτιές
σε ξένες παραλίες
στα χέρια κράταγα ευχές,
χαμένες ευκαιρίες

Αφού με παρηγόρησαν
γλυκά και με φιλήσαν
με ‘κάτσαν στο τραπέζι τους
ξανά και με τιμήσαν

Με κέρασαν γλυκό κρασί
τους φόβους μου τους κρύψαν
Στα μυστικά μου ερείπια
ταξίδι ξεκινήσαν

Αφού με παρηγόρησαν
γλυκά και με φιλήσαν
με ‘κάτσαν στο τραπέζι τους
ξανά και με τιμήσαν

Με κέρασαν γλυκό κρασί
τους φόβους μου τους κρύψαν
Στα μυστικά μου ερείπια
ταξίδι ξεκινήσαν
Bu şarkı sözü 417 kere okundu.