Κοιτάζω έξω απ’ το παράθυρο
και ό,τι βλέπω είναι φως
Φως που δε βλέπει όμως εσένα
Μες στο κελί σου το χρυσό
Μες στη ζωή σου που θα μπω
Να ανατρέψω όλα τα πρέπει
Μη μου το πεις
στη μοναξιά σου ανατέλλω
Μη μου το πεις
πως τα φιλιά σου ξέχασες
σε παγωμένα θέλω
Κρύβεσαι πίσω απ’ το δάχτυλο
και σ’ έχει πιάσει πανικός
αυτός ο τέλειος εχθρός
Γράφεις στιχάκια της στιγμής
μα δεν μπορείς να εκδικηθείς
όλα εκείνα που αγάπησες
Μη μου το πεις
στη μοναξιά σου ανατέλλω
Μη μου το πεις
πως τα φιλιά σου ξέχασες
σε παγωμένα θέλω