Θ’ ανοίξω ένα καπηλειό
για εκείνους που πονάνε
μόλις νυχτώνει να ‘ρχονται
τους πόνους να ξεχνάνε.
Στο καπηλειό μου θα ‘ρχονται
μόνο οι πικραμένοι,
οι άτυχοι απ’ τη ζωή
και οι βασανισμένοι.
Κάθε καημό να πνίγουνε
κι αυτοί μαζί με μένα
μες στο κρασί του ξεχασμού
της τύχης τα γραμμένα.
Στο καπηλειό μου θα ‘ρχονται
μόνο οι πικραμένοι,
οι άτυχοι απ’ τη ζωή
και οι βασανισμένοι.