Στη γέφυρα του Κάρολου δεν έχει τσαρλατάνους
Μόνο αγάλματα του χθες κοιτούν πρωτευουσιάνους
που `χουν ωραίες συσκευές κι όλο γελούν και ευθυμούν
μπροστά απ’ τους επαίτες
Τους βετεράνους χαρτοπαίκτες
Νάνοι δουλεύουν τις σκεπές
παλιώνουν άραγε οι Θεές
Καιρό τις βλέπω να χαζεύουν
Βγαίνει ο ήλιος, κι όλο γυρεύουν
τον αρχηγό των νάνων, ας έχει στόλο αεροπλάνων
Να τις πετάξει μακριά, γιατί αυτές δεν προλαβαίνουν
να τις θαυμάζουν και να πεθαίνουν
Στη γέφυρα του Κάρολου δεν έχει πολιτσμάνους
Τους κλείνουν μες τις εκκλησιές
ν’ ακούνε άριες, προσευχές
παρέα με ζητιάνους
Κι αυτοί λυπούνται και πενθούν
για όλες τις άδειες Κυριακές
γι’ αυτούς που χάθηκαν μακριά
για κείνη που δε θέλει πια
σκληρά παιχνίδια
Στη γέφυρα του Κάρολου μπορεί να δεις τα πάντα
μα δεν μπορείς να κολυμπήσεις στο Μολδάβα
γιατί αλλάξαν οι εποχές και τα νερά θυμώσαν
και τρέχουν αδιάφορα, πετάω κέρμα δίχως ευχή
Που είμαι εδώ, αρκεί
Δείτε, δείτε, βγαίνουν τώρα οι θεές
και όλοι οι νάνοι πάνω απ’ τις σκεπές
θα πηδήξουν στο κενό με τις στολές
Εδώ είναι πάντα αποκριές