Μέσα στου καημού την τρικυμία
ψάχνω για να βρω ισορροπία,
να ξεχάσω προσπαθώ,
όμως η καρδιά δε με αφήνει,
άρωμα από σένα πάλι δίνει
ο αέρας για να ζω.
Φωτογραφίες μας παλιές
ξανακοιτάζω και το χθες
μεγεθύνω.
Φωτογραφίες μας παλιές,
μήπως μπορέσω με αυτές
ν’ απαλύνω
τις αγιάτρευτες πληγές.
Μέσα στη σιωπή αναστενάζω,
τα παλιά κομμάτια μου ταιριάζω,
μια καινούρια θέλω αρχή,
όμως τα σημάδια με τυλίγουν,
όνειρα που λες ότι με πνίγουν
και δεν ξέρω τι θα συμβεί.