Μπήκες μες στη νύχτα ξαφνικά
σκλάβα, αλλά και θεά.
Μ’ άγγιξε η ματιά σου ως την καρδιά
κι άρχισα να ζω ξανά.
Έτσι σε γνώρισα.
Έτσι σε γνώρισα, έτσι σε γνώρισα
και σε φαντάστηκα να μου ανήκεις,
πόλη αφύλαχτη κι εγώ αλήτης.
Σ’ όλους τους δρόμους της καρδιάς σου κυκλοφόρησα,
κι έτσι σε γνώρισα, έτσι σε γνώρισα.
Ήσουν νύχτα και ανατολή
και μια σκέψη μου τρελή,
ότι είμαστε εγώ κι εσύ
μόνοι μας πάνω στη γη.
Έτσι σε γνώρισα.
Έτσι σε γνώρισα, έτσι σε γνώρισα
και σε φαντάστηκα να μου ανήκεις,
πόλη αφύλαχτη κι εγώ αλήτης.
Σ’ όλους τους δρόμους της καρδιάς σου κυκλοφόρησα,
κι έτσι σε γνώρισα, έτσι σε γνώρισα.