Λεπτή σιλουέτα, στο απέναντι μπαλκόνι
αέρινη και μόνη,
χάδι γλυκό της όρασης,
διπλώνει, ένα σεντόνι.
Εξαφανίστηκε και να `την πάλι
φοράει κίτρινη κορδέλα
και νυχτικό,
στο ίδιο χρώμα με μπριτέλλα.
Μου φέρνει ανάμνηση παλιά,
παραίσθηση Ονείρου…
Ίσως να φταίει,
το στυλ της το ρομαντικό
ίσως να φταίει,
η δύση του ήλιου…
Λεπτή σιλουέτα, στο απέναντι μπαλκόνι,
αέρινη και μόνη,
γέμισε θύμισε,
το άδειο μου σαλόνι...
This lyrics has been read 493 times.