Verse 1:
Bana ilham olan sokakların derdi nedir benimle ben
Söylediğim şarkılardan bahsedicem yalnızlığıma karışmıycan.
Mutluluk mu? Alışmıycaz.
Biz böyle bildik hayat sokaklarda barışmıycaz.
Öyle ayyaş baktığımdan sevmemeniz normal
Karakterin bozuksada mesafeli olcaz.
Şehrim kadar yalnızımda kalabalık konuşcam…
Kulaklığında dinlerken karanlıkta buluşucaz.
Psikolojimi anlatacak kafiyeler bulamıyorum
Hergün aynı senaryoyla uyanıyorum.
Kafamdakini kurcalama derin mevzu
Tamam anladığımı düşünürsek yok olursun.
Boşver hiçbir zaman olmamıştık…
Yaşarken bayılırsın aslında içerkende ayıkırsın.
Sende sorunlarıma karışırsın
Birgün krallar gibi yaşıycam desemde
Sonuçta öldüğünde ayılırsın.
Nakarat:
Bugüne bakıp ölümü denedim olmadı
Şarkılar içindeki gerçeği bulmalı
Her günüm aynı telaş yakarım sigaramı
Kimse halimi sormasın..
Şu an 2 tane sigaram var biri şarkı çaldığında
Diğeri parça bittiğinde yakıcam neyse
Verse 2:
Şu an dinlediğin serseriden samimiyim.
Hayat benden istediğini almadı ya yenilmedik.
Bizler böyle alışmışız ruh sağlığıma erişmedim.
Kafam kadar güzel değil insanların gülüşleri.
Aslında boş insanlar için mi sövüşlerim?
Hayat öğretiyor zaten terbiyeli küfürleri.
Benim yazdığımın arkasında karakterim.
Birde kafiyemin içindeki gerçekliğim.
Tamam sakin olup gitmem için ne verdiniz.
Alkolik adam oldum sarhoşluğum efendilik.
Beni anladığını düşünmüyorum ruh sağlığım tehlikeli…
Ne yaptığımı bilmiyorum hiç birşeyde karar vermedim..
Ölümü hissediyor nefes alışlarım kendimi tanımıyorum
Duyduklarım insanların çığlıklarına karışıyordur.
Belkide kafayı yedim dostum.
Karanlık ve sessizliğe alışıyorum..
Nakarat:
Bugüne bakıp ölümü denedim olmadı
Şarkılar içindeki gerçeği bulmalı
Her günüm aynı telaş yakarım sigaramı
Kimse halimi sormasın..