Ξέρω πως είσαι μακριά
μα τα γλυκά σου τα φιλιά
ακόμα με παιδεύουν.
Τις νύχτες έρχονται ξανά
και μου κρατάνε συντροφιά
στο χθες με ταξιδεύουν.
Μέσα στο όνειρο κρατώ
ένα καημό για σένα
που τον σκεπάζω με καπνό
τα βράδια τα θλιμμένα.
Κι όλο θυμάμαι τα παλιά
μ’ ένα τσιγάρο συντροφιά
στης θάλασσας την άκρη.
Να γράφω γράμματα κρυφά
που δε θα στείλω πουθενά
και σβήνουν με το δάκρυ.
Μέσα στο όνειρο κρατώ
ένα καημό για σένα
που τον σκεπάζω με καπνό
τα βράδια τα θλιμμένα.