Βρε ποια ψυχή νομίζεις θα γελάσεις
κι όλο μας λες πως φέτος θα περάσεις
κι όλο σε παίρνουμε στο σπίτι και δεν απαντάς ποτέ
τι αποστηθίζεις τα ρητά του Μοντεσκιέ
σου λέμε μια γλυκιά κουβέντα κι άλλο τίποτα δεν λες
μόνο “Cartago civitas delenda est”
Θα ‘ρθω στο σπίτι σου αύριο κρατώντας ανθοδέσμη
μήπως μου πεις τι προτιμάς καρδούλα μου,
δεσμό ή τρίτη δέσμη;
μήπως μου πεις τι προτιμάς ψυχούλα μου,
δεσμό ή τρίτη δέσμη;
Ποιάν αμαρτία θέλεις να ξεχάσεις
και μπλέχτηκες μ’αυτές τις εξετάσεις;
και στης Ελλάδας της αρχαίας ψάχνεις το συντακτικό
αυτό που κρύβεις στα ματάκια σου τα δυό;
στης αγκαλιάς μου έλα πάλι το κρυφό αναγνωστικό
κι ασ’ τον μπαμπά σου να σε θέλει νομικό
Θα ‘ρθω στο σπίτι σου αύριο κρατώντας ανθοδέσμη
μήπως μου πεις τι προτιμάς καρδούλα μου,
δεσμό ή τρίτη δέσμη;
Αρχαία και λατινικά μας φάγαν ένα χρόνο
μη γράψεις κ’ άλλην έκθεση αγάπη μου,
γράψε δυο λέξεις μόνο
γράψε δυο λέξεις μόνο
γράψε δυο λέξεις μόνο..