Μέσα στο όνειρο ανισόρροπου παλιάτσου
ταξιδεύει μια σφαίρα ενός ηλίθιου μπάτσου
που ξυπνάει απ’ τη νάρκη κάποιον που `χει διαλέξει
ένα ψέμα που τώρα πια δεν μπορεί να πιστέψει·
Και προσπαθεί, προσπαθεί
να επιστρέψει στην ροή·
προσπαθεί μα είν’ αργά: όπου κι αν πάει
ακούει την πιστολιά.
Είναι νωρίς, πολύ νωρίς για να λυγίσω·
είναι αργά, πολύ αργά για να γυρίσω πίσω.
Μια εικόνα το μυαλό μου έχει στοιχειώσει:
τον δικαστή να δικάζει τον νεκρό
τον Δεκέμβρη του ’08