Ω μουσική, ω Κυριακή συννεφιασμένη
στον μέσα κόσμο του καθρέφτη
εκεί που βηματίζω ψάχνοντας την αληθινή μου μέρα
που κρατώ και ανοίγω σαν ομπρέλα παλαιή
την θάλασσα πάνω απ’ το κεφάλι μου
λάμπει ο βυθός με τα χρωματιστά του βότσαλα σαν άστρα.
Κάπου ανάμεσα Τρίτη και Τετάρτη
πρέπει να παράπεσε η αληθινή σου μέρα.