Ήρθες σαν άνεμος ζεστός
και όλα πλημύρισαν με φως
έφερες το όνειρο μπροστά μου.
Ήταν τα χείλη σου φωτιά
παράδεισος η αγκαλιά
με πέρασε το καλοκαίρι
κι έβαλες στ’ όνειρο φτερά.
Άνοιξες την πόρτα
σβήσανε τα φώτα
κι έμεινα εδώ να περιμένω.
Θα σε περιμένω, θα σε περιμένω
μέχρι να γυρίσεις σαν κεράκι αναμμένο.
Θα σε περιμένω όσο κι αν κρατήσει,
μα σε περιμένω μέχρι η γη να σταματήσει.
Να ξέρεις δεν θα κουραστώ
να αναζητώ και να ποθώ
αυτή την τρέλα του φιλιού σου.
Γιατί δεν έχει αμμουδιά
σαν τη δικιά σου αγκαλιά
τόσο πολύ να καίει,
αχ, που ‘ναι αυτή η αγκαλιά.
Άνοιξες την πόρτα
σβήσανε τα φώτα
κι έμεινα εδώ να περιμένω.
Θα σε περιμένω, θα σε περιμένω
μέχρι να γυρίσεις σαν κεράκι αναμμένο.
Θα σε περιμένω όσο κι αν κρατήσει,
μα σε περιμένω μέχρι η γη να σταματήσει.