Πήρε και ξημέρωσε κάτω στο λιμάνι,
ένα πλοίο ξεκινά, άλλο πλοίο φτάνει.
Οι μεγάλοι γερανοί τις πραμάτειες δίνουν,
τα δικά μου όνειρα ξέμπαρκα τ’ αφήνουν.
Μ’ έχουνε δέσει στη στεριά ο πόνος κι η ρουτίνα,
μια παγωμένη αγκαλιά, δυο μαραμένα κρίνα.
Ήμουν αϊτός της χαραυγής, ω,
μα τώρα μ’ έδεσαν στη γης.
Πήρε και σουρούπωσε κάτω στο λιμάνι,
ένα πλοίο ξεκινά, άλλο πλοίο φτάνει.
Φεύγω για να κοιμηθώ στο φτωχό κρεβάτι
μήπως και ονειρευτώ ότι είμαι κάτι.